Een van onze leden, Ariana, heeft recent deelgenomen aan Big Brother, hierbij een korte impressie van haar ervaringen.
Als voormalige deelnemer aan Big Brother wil ik graag mijn verhaal met jullie delen. Het was een reis vol uitdagingen, maar ook vol moed en inspiratie. Hieronder vertel ik mijn verhaal over hoe ik mijn stotter overwon en mijn dromen nastreefde, in de hoop anderen te inspireren hetzelfde te doen.
In een wereld waar perfectie vaak als norm wordt beschouwd, stond ik daar, met mijn stotter, voor de reis van mijn leven om deel te nemen aan Big Brother. Een reis door mijn eigen twijfels en angsten, 24/7 gefilmd worden, waarbij communicatie centraal staat, maakte me onzeker. Voor iemand die stottert, was dit bijzonder uitdagend. Maar ondanks mijn twijfels en mijn stotter, koos ik ervoor om mijn verhaal te vertellen, wetende dat duizenden mensen zouden kijken en oordelen.
Mijn deelname aan Big Brother was meer dan alleen een realityshow; het was voor mij een symbool van moed. Het was de moed om mezelf te laten zien, om mijn stem te laten horen, zelfs als die soms struikelde over mijn eigen onzekerheden. Het was de moed om op nationale televisie te stotteren, wetende dat er een kritische en soms harde kijker meekijkt.
Ik hoop uit de grond van mijn hart dat mijn deelname anderen kan inspireren, vooral degenen die ook stotteren of worstelen met een andere uitdaging die hen beperkt. Ik wil laten zien dat ondanks de uitdagingen die we tegenkomen, we onze dromen kunnen najagen en onze stem mogen laten horen. Dat zelfs de moeilijkste obstakels ons niet hoeven te weerhouden van het bereiken van onze dromen. Mijn droom was Big Brother en ben hem eeuwig dankbaar dat ik zijn bewoner mocht zijn, maar mijn andere droom is het inspireren van anderen om te zetten in mijn levenswerk.
Ik ben momenteel druk bezig met het schrijven van een kinderboek over een meisje wat stottert. Ik wil anderen inspireren en aanmoedigen om moedig te zijn en hun eigen stem te laten horen, ongeacht de obstakels die ze tegenkomen.
Mijn reis begon misschien in het Big Brother huis, maar ik ben vastbesloten om mijn verhaal te delen met de rest van de wereld. Ik hoop dat mijn ervaring mensen kan helpen om zich niet langer te schamen voor hun stotteren, maar het juist te omarmen als een uniek aspect van henzelf. Stotteren is geen gebrek, het is een deel van wie we zijn, en er is absoluut niets mis mee. Laten we samen streven naar een wereld waarin iedereen zich geaccepteerd voelt, precies zoals ze zijn.
Mijn boodschap aan iedereen die stottert: Onzekerheid in spraak betekent niet dat er geen kracht zit in jouw woorden.
Liefs, Ariana
